жермай

жермай
(Қост., Жанг.; Жезқ., Ұлы.; Қ-орда: Қарм., Сыр., Арал) керосин. Бізде ж е р м а й л ы шам жоқ (Қост., Жанг.). Ж е рм а й ала алмай қалдым, сенен ж е р м а й сұрайын деп отырмын (Жезқ., Ұлы.). Бір кезде ж е р м а й табудың өзі бір қиямет еді, бұл күнде оның қажеті де болмай қалды Қ-орда., Сыр.) Әкелген ж е р м а й ы н ы ң жартысын жоқ қылыпты Қ-орда., Арал). Керекті отын, ж е р м а й жаңа сабынмен үш күн срок ішінде қамтамесіз етуде («Екп. балықшы», №13, 1932). Өйткені қол шамдардың ж е р м а й ы таусылып қалыпты («Күріш.» 15.03.1956). Бұл шалдың ашуы темір сауыт ішіндегі ж е рм а й секілді (Ә. Нұрп., Күт. күн., 189). Шамның үстіне құлап ж е р м а й ы н ы ң жанып жатқаны анау, сәлдеңнің қоңырсып күйіп жатқаны мынау! – деді Айжан (Б. Майл., Шығ., 3 т., 164)

Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. . 2005.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Смотреть что такое "жермай" в других словарях:

  • жермай — зат. сөйл. Керосин …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

  • жермай — зат. сөйл. Мұнай. Сол кезде ақ ол осы түбекте ж е р м а й бар екендігін, қазақтар әлгі ж е р м а й м е н малдардың жауыр, қотырларын емдейтіндігін хабарлаған екен (Қаз. әдеб., 05. 09. 1975, 4) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • шардақ — 1. (Көкш.: Еңб., Щуч.) сымнан тоқылған тор. 2. (Гур., Есб.) жермай шамның шілтері. Шамның ш а р д а ғ ы н алып, білтесін салып жаға ғой, айнам (Гур., Есб.) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • шиша — 1 (Жамб.: Сар., Тал.) шөлмек, бөтелке. Бір ш и ш а арақтың бәсі бұрын үш сомға жетпейтін еді ғой (Шымк., Кел.). Қырық қыздан ішіп қырық ш и ш а бала әбден тояды («Алпамыс» жыры) 2 1. (Талд., Панф.; Шымк.: Шәу., Қызылқ., Кел., Сарыағ.) керосин… …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • шүйші — (Маң., Маңғ.) жермай шамның мойнына кигізетін шыны. Еркем, ш ү й ш і н і ң күйесін тазалап сүртіп қой (Маң., Маңғ.). [Оңтүстік Қазақстан тұрғындары тіліндегі шиша, түрікмен тіліндегі чүйше (Рус. туркм. сл., 1956, 741); әзірбайжан тіліндегі шүшэ,… …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • шыра шөлмек — (Түрікм.: Красн., Небид.) жермай шамның шынысы, мойны. Ш ыр а ш ө л м е к сынып қалып, кешеден бері жалпылдақ шаммен отырмыз (Түрікм., Небид.) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • жаяушам — зат. сөйл. Ширатылып есілген мақтаны кесе түбіндегі майға отырғызып жағатын шам. – Жуынасың ба? Жермай шақ келмейтін болды. Ж а я у ш а м сықсиып не көрсетеді дейсің? (С. Сматаев, Алғашқы асу, 204) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»