- жерлеп жүру
- (Алм., Шел.) жерге иелік ету, жерді мекендеу. Көксу көптен ж е рл е п ж ү р г е н жеріміз еді (Алм., Шел.)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
жерлеп жүру
Смотреть что такое "жерлеп жүру" в других словарях:
апа-сапа — (Түрікм.: Ашх., Таш., Тедж., Мары) тынышталу, жайғасу. Той сауылып (қ.), а п а с а п а болғансын да, екеуі кермарласа (қ.) берді (Түрікм., Таш.). А п а с а п а боп, марқұмды жерлеп қойған соң, әлгі жайды абысыны енесіне айтты (Ә. Кекіл., Үркер,… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
жертабала — ет. Жерлеп ұрысу, табалау, тіл тигізу. «Рас, менде ұят жоқ, оның есесіне сүт бар» деп қолындағы тобатайын мақтана жоғары көтеріп, қайта өзіңді ж е р т а б а л а п кете барады (К. Ахметбеков, Қасірет, 1, 22) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қарасы — зат. сөйл. Қайтыс болған адамға бағышталған мәзір. Ертесінде досын арулап жерлеп, екі атты қ а р а с ы н а сойды (М.Мәжитов, Құныскерей, 17) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
