- жерқұлын
- (Қарақ.) жергілікті, осы (сол) жерде туып өскен. Мына кісі осы жердің ж е р қ ұ л ы н ы (Қарақ.)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
желі жер қазығы — Қ орда., Арал) желінің кіндік қазығы. Ж е л і н і ң ж е р қ а з ығ ы н көрсетпей қағу керек, құлынға кіреді Қ орда., Арал) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
жорық бекеті — (Походная застава) жорықтағы әскерлерді күзету органы. Ж.б. күзетілетін лектердің кедергісіз жылжуын қамтамасыз ету, оны қарсыластың тұтқиылдан шабуылынан қорғау, жазылуға және ұрысқа кіруге қолайлы жағдайларды қамтамасыз ету мен қарсыластың жер… … Казахский толковый терминологический словарь по военному делу
саяқ — 1 (Алм., Шел.; Рес.: Астр., Сарат.) жеке, оқшау. Ақсақ әрі с а я қ т а у д ы ң реті жоғын білген Дархан артынан әлдекім итергендей боп от басына тақалды (О. Бөк., Өз от. өш., 23). Апырмай, с а я қ боп кетіпті. С а я қ жүрген – таяқ жер (Рес.,… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі