Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
жегілік — зат. Жегі болғандық, жемірлік. Ел болғасын өзінің осындай қуы болады екен, ол келіп егіске жоғарыдай ж е г і л і к қылады екен (Ж. Тілепбергенов, Ізбасар, 142) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
жегіқұрттай — сын. Жегіқұрт секілді, жегіқұрт тәрізді. Наша кісі өмірін аз уақытта қиятын болса, темекі ағзаға жылдар бойы сіңіп, ж е г і қ ұ р т т а й жеп бітіреді екен (Астана, 2011, №2, 60) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
жегі құрт — Жай көзге көрінбейтін құрт, микроб … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
жегіс — зат. Арба, шанаға жегуге жарайтын күш көлік … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
жегі — (Орал, Қара.) ерінге түсетін жаман жара. Ж е г і жеген ерін жырық (Орал, Қара.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
жегін түйе — Қ орда., Арал) шаруашылыққа, арба жегуге, мініске, жүк артуға үйретілген түйе. Бұрын ж е г і н т ү й е л е р көп еді Қ орда., Арал) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
Ехал не конем, погонял не кнутом, жег не палку, угодил не в галку, сварил, не отеребил. — (на лучину рыбачить). См. ЗАГАДКИ … В.И. Даль. Пословицы русского народа
жын жегізу — (Монғ.) соғымға сойған малдың жынын қатырып қойып, жазғытұрым арықтаған малға жегізу. Арықтаған бұзау торпақ, сиырға ж ы н дегенің табылмайтын азық (Монғ.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
ағаш жегі — зат. Түнде тіршілік ететін көбелек … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
алма жегісі — зат. Жапырақ ширатқыш тұқымдасына жататын зиянды көбелек … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
