жаушы

жаушы
1
Қ-орда., Қарм.) әдет-ғұрыпқа байланысты сөз. Құдалар арасында жүруші, хабаршы, елші. Жақсы қыз тапсаң, жиен, өзім ж а у ш ы боламын, – деді Қ-орда., Қарм.)
2
жаулық (С. Аман., ВДИКЯ)

Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. . 2005.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Смотреть что такое "жаушы" в других словарях:

  • жаушы — зат. көне Құда түсер алдында қыздың әке шешесіне барып, сыр тартып, келісімін алып қайтатын адам …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

  • беренде — ет. Берен сауыттың салпыншақтары тәрізді нәрселерді тағып алу. Олар тап бір құдалыққа жүрген жаушы жекжаттай ақ, жез б е р е н д е п тастаған сыртқы бешпеттерін шешіп, төр алдына баппен жайғасты (Е. Тұрысов, Ақбақай, 90) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • дулығасыз — сын. Дулығасы жоқ, дулыға кимеген. Аласапыран айқастан ол д у л ы ғ а с ы з қалды да, күшті найзаға салды (Ә. Әлімжанов, Жаушы, 105) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • жанық — ет. жерг. 1. Қызығу, құмарту. – Қойшы, ей, – деді Бектенберген ж а н ы ғ а түсіп. – Бұл сөзді кімге айтып жүр? (Қ. Сәрсекеев, Қызыл жалау, 2, 145). 2. Жанын жеу, жан ұшыру, жанталасу, аласұру. Аюкеге тағы да жаушы шаптырып, «қос қоса көріңіз» деп …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • кебіссіз — … Аяғында құлынның терісінен жүнін ішіне қаратып тіккен к е б і с с і з іш етік (Ә. Әлімжанов, Жаушы, 57) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • мыңдық — зат. Мың адамнан құрылған жасақ; полк. Бірақ бәрін біле беретіндей мұршасы да болған жоқ ау, м ы ң д ы ғ ы м е н жауды Бөгенге дейін түре қуған осы батыр ғой (Ә.Әлімжанов, Жаушы, 208). Қолбасы іске кірісіп, кеңес құрып, м ы ң д ы қ, жүздік, ондық …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • сари — зат. Үнді әйелдері киетін киім. – О, қасиетті, ұлы Шива, қабыл алам өзің жіберген ажалды, деп үстіндегі с а р и ы н сыпырып тастайды (Ә.Әлімжанов, Жаушы, 76). Үндінің әйелдері ашық түсті с а р и, ерлері таза ақ көйлек киіп келеді екен… …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • сырттық — I … Бірақ басында қара с ы р т т ы қ т а н тігілген дулығаның ішінен киіп жүретін тымағы бар (Ә.Әлімжанов, Жаушы, 106). II зат. сөйл. Тоқым. Тоқым (кейде с ы р т т ы қ дейді), ішпек, жабағы, өң – бұлар ердің астынан аттың арқасына салатын төсеніш …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • шендел — ет. Сыртын қапталу. Ең сыйлы орынға қаңылтырмен ш е н д е л г е н тері қалқанға шынтақтап, ашаң өңді ер адам отырыпты (Ә.Әлімжанов, Жаушы, 25) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • іш — дәрет. Түзге отырғаннан кейінгі дәрет. Дәреттен келгенінше даяр қылар, Қолында құманы бар, қарап тұрар. І ш д ә р е т алғаннан соң, даярланып, Дәреттің тәртібімен суын құяр (Мәшһүр Жүсіп, Шығ., 214). Іш етік. зат. сөйл. Мәсі. Аяғында құлынның… …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»