- жаужұмыр
- 1. Қ-орда., Арал; Гур., Маңғ.; Түрікм.: Красн., Небид.) тамыры жемісті өсімдік. Ж а у ж ұ м ы р д ы ң түбін балалар отқа көміп жейді (Гур., Маңғ.). Ж а у ж ұ м ы р д ы кейде дала тұрпы деп те атайды (Түрікм., Красн.). Ж а у ж ұ м ы р қатқыл жерге шығады, сабағының ұзындығы жарты метр. Ж а уж ұ м ы р шикі күнінде ащы болғандықтан пісіріп жейді Қ-орда., Арал). 2. (Алм., Жам.; Жамб.: Шу, Сар.) түбі сап-сары сәбіз сияқты, басы жалғыз тал болып шығатын өсімдік. Ж а уж ұ м ы р теруге Оспан мана кетті (Алм., Жам.). Ж а у ж ұ м ы р д ы кептіріп малға берсе, мал семіреді (Жамб., Сар.). Ж а у ж ұ м ы рд ы ң түбіндегі түйіні татыраннан кішілеу болады (Жамб., Шу). Жаман болса ж а уж ұ м ы р д ы ит жер ме (Жамб., Шу)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.