жатаған — сексеуіл. Сексеуілдің аласа, жермен жексен болып өсетін түрі. Ж а т а ғ а н с е к с е у і л, дүзген, көк жусан, изен, еркекшөп, ақтаспа, көктаспа, ебелек, қылша, селеу – осылар сияқты қой малы сүйсініп жейтін өсімдіктердің алуан түрі бар (Ұ.… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
жатақжай — зат. Жататын жері, жатақхана. Оның 2 3 жыл бойғы шарлаған жолы завод пен ж а т а қ ж а й арасы деуге болар еді (Қ. Тоқмырзин, Үш кие, 76) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
жатақ — зат. Мекен, тұрақ … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
жатаған түйе — Қ орда., Арал) үстіне жүк артқанды, адам мінгенді жақтырмай, жатып алатын қырсық түйе. Ж а т а ғ а н т ү й е, көбіне, қоспақтар тұқымынан шығады Қ орда., Арал) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
жатақ бөрік — (Өзб., Там.) жатарда киетін бөрік … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
жатақтық — сын. Ж а т а қ қ а жарарлық, жатуға боларлық. Серіктесім өзіне ж а т а қ т ы қ орын даярлап келді (А. Сейдімбеков, Қыр хикаялары, 151) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
жатақ қайық — (Гур., Маңғ.) адам жататын орны бар, үлкендеу келген қайық түрі … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
Помни, ребята: рожь не жата, а овесь не кошен. — Помни, ребята: рожь не жата, а овесь не кошен. См. ОПЛОШНОСТЬ РАСТОРОПНОСТЬ … В.И. Даль. Пословицы русского народа
ел жата — Түн іші, ұйықтайтын кез … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
жат — Жата беріске тастады. Айласын асырды, алдады. Қал берді ж а т а б е р і с к е т а с т а п, құралақан еместігіңді байқатып қоюдың артықтығы жоқ (Қ. Қазиев, Иманжапырақ, 67) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
