- жаралау
- Қ-орда., Арал) бүлдіру, қопару, жапыру. Шегесін түсіріп жарды (қ.) ж ар а л а д ы ң ғой Қ-орда., Арал)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
қолды арандау — (Сем., Абай) қолды кесу, жаралау. Байқаусызда қ о л д ы а р а нд а п алдым (Сем., Абай) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі