- жаң
- 1(Шығ.Қаз., Зайс.) 1. қалыпқа салмай жұмарлап соққан ірі кесек, балшық. Жабық қырманның қабырғасына ж а ң соғып, жаңадан қалап қойдық (Шығ.Қаз., Зайс.). 2. үйдің, қораның жақ қабырғасы. 3. үйдің қабырғасын соғу үшін байлайтын тақтайы2Қ-орда., Арал) бүркіт ұстауға арналған шаңырақ тәрізді құрал. Ертеде ж а ңм е н бүркіт ұстайтын Қ-орда., Арал)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.