- абыри
- (Ақт., Шалқ.) абырой. Біздің колхоз бастығы а б ы р и л ы жігіт (Ақт., Шалқ.). [Түрікше абыри (Тур.-рус. сл., 1977, 19)]
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
абыри
Смотреть что такое "абыри" в других словарях:
абырай — (Ақт., Байғ.; Түрікм.: Таш., Ашх., Красн.; Гур., Маңғ.; Қарақ.) абырой. Баққан малдың аман болуы – үлкен а б ы р а й (Ақт., Байғ.). Өтірік айтқан адамның а б ыр а й ы бола ма? (Гур., Маңғ.). Әзір Шахидың а б ы р а й ы ешкімнен кем емес (Түрікм.,… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
абұйыр — (Сем.: Абай, Шұб.; Павл.) абырой. А б ұ й ы р ы бардан түңілме (Павл.). Отырғанда ауы сөгіліп кетіп, а б ұ й ы р ым ы з д ы ашып қалып жүрмейміз бе? («Жұлдыз», 1988, №4, 5 6). қ. абырай, әбиір, әбүйір, абыри … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
