жайуат

1

(Қар., Тельм.) жай. Ол аяғын ж а й у а т басып үйге кірді (Қар., Тельм.). Қолына ұстай кірген хатының хабары бүкіл Спасты дүрліктірерлік екен, тіпті ж а й у а т естіртіпті (Ғ. Мұст., Көз көр., 163). Келісімен шешініп, киімдерін жайып, болған оқиғаны баяпдап, ж а й у а т отырғанда даладан тосын дауыс естілді (Ғ. Мұст., Дау. кейін, 32)

2

(Шымк.: Түлк., Сайр.) өткел, судың таяздау жері. Сайрам суында бірнеше ж а й у а т бар (Шымк., Түлк.)