- жайра
- қ. тағылан.
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
жайраң — көз. поэт. Көзі жайраңдаған, жайдары. Даяшы жылпос жігіттердің қылаң ұрған жүрістері, әзілқалжыңы көп ж а й р а ң к ө з жеңгелердің еменжарқын күлкісі естіліп жатар еді (С.Сматаев: Жұлдыз, 1972, №6, 31) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
жайра — ир. зат. зоол. Арқасы мен екі бүйірінде сояулары бар, кемірушілер тобына жататын сүтқоректі айуан … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
айра-жайра — 1. (Жамб., Сар.) мәре сәре. 2. (Жамб.: Шу, Қорд.) астан кестен. Карьердің іші жанартау атылғандай а й р а ж а й р а (Ш. Мұрт., Қара мар., 190) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
пышақ — I зат. Қыран құс (бүркіт) шалғысының қылыш қырында тұрған бірінші қауырсыны. Қанатты доғалдап көрсетіп тұрған – шалғылардың қылыш қырында тұрған екі қауырсын. Біріншісі – п ы ш а қ та, екіншісі – бес шалғының бірі (Ж.Бабалықов.., Қырандар, 79).… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
тасбас — зат. ихтиол. Балықтың бір түрі. Атап айтқанда, жергілікті тұрғындар «қызыл қашаған» деп атап кеткен ускуч, хармус, т а с б а с ойнақ салады (Соц. Қаз., 22.02.1977, 4). Онда (Ветнамда) тибет және малай аюлары, үнді пілі, жолбарыс, керік, жайра т.б … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі