жазық — маңдай. поэт. Кең, тегіс, әдемі маңдай. Қара көз, қыйылған қас, ж а з ы қ м а ң д а й, Алма бет, ақша жүзі нұр тамғандай. Қыр мұрын, оймақ ерін, меруерт тіс, Бейне мақпал қызыл тіл шекер балдай (Қ. Аманжолов, Шығ. жин., 167) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
жазыңқай — сын. Аздап жазық, тегістеу (жер). Ортасы алақанның аясындай ж а з ы ң қ а й тығырық (Ж. Аймауытов, Шығ., 56) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
жазық тікбұрышты координаттар жүйесі — (Плоская прямоугольная система координат) жазықтықта нүктенің орнын анықтайтын координаттар осіне қатысты сызықтық шама. Топографияда жазық тікбұрышты коорди наттар жүйесі мына ретпен салынады: Жер шарының беті алты градустық аймақтар бойынша… … Казахский толковый терминологический словарь по военному делу
жазық тікбұрышты координат — (Плоский прямоугольный координаты) координат білік осьтері деп аталатын екі өзара перпендикуляр сызықтардың қиылысу нүктесі (тік білік икс, көлденең білік игрек). Топографияда Ж.т.к. қолданудың кейбір ерекшеліктері бар. Бүкіл жер беті меридианмен … Казахский толковый терминологический словарь по военному делу
жазы ағаштың бас жібі — Қ орда., Жал.) екі жазы ағаштың басын екі жақ ұшының кертік жерінен байлайтын, тұсаудан жіңішкерек жіп … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
жазы — ир. зат. Түйенің арқасына жүк батпау үшін өркешіне қом астынан кигізетін арнайы жабдық … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
жазы ағаш — Жазының астын ала жондықты екі жақтап бастыра жүргізілетін білектей екі ағаш … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
жазық — зат. Кең алқапты теп тегіс аймақ … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
жазықша — зат. Аумағы кішігірім теп тегіс жер … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
жазы — 1 (Монғ.) жұқа фанерадан жасалған беті әйнектелген рама. Сурет ілуге арналған ж а з ы әкеші (Монғ.) 2 (Гур., Маңғ.) жалғыз өркеш түйеге салынатын, арасына қоға салып тіккен зат 3 (ҚХР) иен дала. Ж а з ы д а мал іздеген қазақтың басы қайда… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі