- жаз(а) ұру
- (Алм., Кег.) жаза басу, дәл түспеу. Бүркіт кейде түлкіге ж а з а ұ р а д ы (Алм., Кег.)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
жаз — тоқсан. Жаздың үш айы. Ауа райын бақылаушылар бір жылды төртке бөліп, оны төрт тоқсан: көктем тоқсан, ж а з т о қ с а н, күз тоқсан, қыс тоқсан деп атаған (А. Нүсіпоқасұлы.., Ағаш бесік., 1, 116) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
жазғытұры — зат. Көктем кезі, жазғы салым мезгіл … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
жазғыр — (Орал, Казт.) жазғыш. Өзі сондай ж а з ғ ы р адам еді (Орал, Казт.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
жазғансу — жазғансы етістігінің қимыл атауы … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
жазғырыс — жазғыр етістігінен жасалған ортақ етіс … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
жазғырысу — жазғырыс етістігінің қимыл атауы. Ауылдағы әйелдер «басыңа көрінсін!», «қайдағы неме, қайдан кеп сіңіп еді» десіп ж а з ғ ы р ы с у д а (Ж. Ахмади, Айтұмар, 481) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
жазғытұрым — зат. сөйл. Жазғытұры … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
жазғылық — (Ақт., Ырғ.; Рес., Орын.) жаз, жаздыгүні. Ж а з ғ ы л ы қ қ а ағаш үй артық қой, ауасы жақсы (Ақт., Ырғ.). Ж а з ғ ы л ы қт а да, қысқылықта да мал сойылмай тұрмайды (Рес., Орын.). Ж а з ғ ы л ы қ т а қырық күн шілде болады (Рес., Орын.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
жазғансы — ет. Жазған болу, жазу әрекетін істеу. Сосын ауаға сұқ саусағымен әлдеқандай сандарды тез тез ж а з ғ а н с ы д ы (Қ. Омарұлы, Әке, 39) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
ЖАЗ — жидкостная аварийная система (на АЭС) … Словарь сокращений русского языка
жаз — зат. Көктемнен кейін келетін жыл маусымы … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі