- жабан
- 1Қ-орда., Арал; Жамб., Шу; Қарақ.) жайылымға жақсы, бетегелі, от жер. Шөп шаппаған жылы малды қыстай ж а б а нғ а бағып шығамыз Қ-орда., Арал). Малды ж аб а н ғ а жайса қыстан күйлі шығады (Қарақ.)2(Гур., Есб.) тепсең. Ж а б а н жерге қону керек (Гур., Есб.)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.