ақ көйлек

1

(Қост., Жанг.; Жезқ., Ұлы.; Сем.: Абай, Шұб.; Тау., Қош.; Павл., Үрлі.) ақ көңіл, аңқылдақ. Кәдір шал а қ к ө й л е к жақсы адам (Қост., Жанг.). Оның а қ к ө й л е к екені көрініп-ақ тұр (Жезқ., Ұлы.). Біздің райисполкомның председателі а қ к ө й л е к адам (Сем., Абай). Сапарбек а қ к ө й л е к адам еді (Павл., Үрлі.). Айтан а қ к ө й л е к адам екен (Тау., Қош.). Сол кісінің өзі мен балаларының шылауында жүрген а қ к ө й л е к, аңғал сорлы ғой (М. Әу., Абай жолы, I, 312). қ. ақ көбелек.

2

(Сем., Ұрж.; Қар., Шет; Көкш.: Щуч., Еңб.; Рес., Омбы; Ауғ.; Ир.; Шығ.Қаз., Зайс.) бидайдың қабығы. А қ к ө й л е кт е н ажыраған бидай өнбейді (Сем., Ұрж.). Бидайды ұшырғанда, а қ к ө й л е г і бөлініп шығады (Көкш., Щуч.). Тазаламаған бидайдың а қ к ө й л е г і көп болады (Шығ.Қаз., Зайс.)