әупіру

(Қ-орда: Қарм., Жал., Сыр.) құтыру, есіру. Ол өзінен-өзі ә у п і р і п кететін мінезі бар адам Қ-орда., Сыр.). Ә у п і р і п ұзақ соққан дауыл артынан ақ көбік атып басылған ұлы теңіздердей екі жетіге созылған бұл қырғын Круми «гастролінен» кейін ішін тартып толастады (Ә. Нұрп., Курл., 287)