әулі

1. (Шымк.: Қызылқ., Түлк.; Жамб., Сар.; Қарақ., Қоң.; Өзб., Ташк.) қора, аула. Ә у л і н і ң ішінде мал да тұрады (Шымк., Қызылқ.). қ. әуліжай. 2. Қ-орда., Арал) төбесі тесік, жалғыз бөлмелі жер үй. Ертеде ә у л ід е отыра беретінбіз Қ-орда., Арал). Өзінің ә у л і с і н е сыймаған үлкендердің біразын жақын-жақын қошыналарына, өзге ә у л іл е р г е шақырмады ма? (М. Әу., Өскен өрк., 50). Ә у л і н і ң әтіребі таза болса, адамның көңілі ашылады (Өзб., Ташк.). қ. аула 1.