- әуе жауу
- (Тау., Қош.) күн жауу. Бүгін ә у е ж а у у ы мүмкін, тез жүруге тырысу керек (Тау., Қош.)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
қыламықтап жауу — (Рес., Омбы) жапалақтап жауу. Түн ортасына дейін қ ы л ам ы қ т а п ж а у ғ а н қар ескі шымыр қардың үстін жұқа ақ мамық қармен бүркеген (С. Жүн., Ақан сері, 11) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
шаба жауу — (Тау., Қош.) күннің қатты, жеделдете жаууы. Ш а б а ж а у ғ а н жауын бір басылмады (Тау., Қош.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
жаңбырлату — ет. 1. Үзбей жауу, толастамау. 2. Бүрке шашу, шашырата құю … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
себездеу — ет. Жайлап бүрку, баяулап жауу … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
аяқ салу — 1 (Сем.: Абай, Шұб.) аяқ басу, қарау. Мен ол кезде оннан он бірге а я қ с а лғ а н едім (Сем., Абай) 2 (Гур., Маңғ.) бейімделу, ыңғайлану. Күн жаууға а я қ с а л ы п келеді (Гур., Маңғ.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
ақжауындат — ет. Ақжауын жауу. Күн а қ ж а у ы н д а т ы п алды (О. Бөкеев, Мұзтау, 233) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
жібіскіле — ет. Себездеп ұзақ жауу. Ол күзді күнгі жаңбырдай ж і б і с к і л е п тұрып алмай сергек тамады (Ә. Кекілбаев, Бір шөкім., 44) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
сыбылықта — ет. Ақырындап, жайлап, бір қалыпты, майда жаңбыр жауу. Жауынның алғашқы екпіні өткен соң, жел де тынып, с ы б ы л ы қ т а ғ а н майда жаңбырға айналды (Н.Қазыбеков, Дала., 42) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
сілбі — I … Танауын тесу – басбілгі ету үшін түйеге мұрындық, өгізге с і л б і өткізуге байланысты тұмсығының шеміршегін (желбезегін) тесу (Қаз. этнография., 2, 288). II … Құдайбергеннің айтуынша ол 1918 жылы жерге қырбық қар түсіп, с і л б і қата… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі