әңку

(Өзб., Там.; Қ-орда, Арал) есіру, бөсу, тынышталмау. Оның ә ң к і п кететін әдеті бар (Өзб., Там.). Мынау тайың әлі ә ң к і п жүр ғой Қ-орда., Арал). Дәл осы мағынада қырғыз тілінде бар (Кирг.-рус. сл., 1965, 37). қ. әуку.