Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
жай — Национальное изделие казахской кухни. Представляет собой вяленые или сырокопченые и подсушенные верхние слои мышц задней части конины вместе с жиром. (Кулинарный словарь В.В. Похлебкина, 2002) * * * (Источник: «Объединенный словарь… … Кулинарный словарь
жай — I Жай жапырақ. бот. Бір ғана алақаны бар жапырақ түрі. Өсімдікте бір ғана жапырақ алақаны болады. Мұндай жапырақты – ж а й ж а п ы р а қ деп атайды (Биология, 66). Егер сағақта бір ғана жапырақ тақтасы болса, ондай жапырақты ж а й ж а п ы р а қ… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
Жай — Состав: 1 кг конины (жанбас задняя нога) посолочная смесь: 25 г соли 1,5 г сахара 2 ч. ложки черного перца 1 головка чеснока или кусочек асафетиды величиной с горошину 1 ч. ложка… … Большая энциклопедия кулинарного искусства
жай — (жаер, жаехэр) трудно управляемая лошадь ШхоIумкIэ къэгъэуцугъуай Шы жай Шы жаем кIалэр рихьыжьагъ … Адыгабзэм изэхэф гущыIалъ
жайқақ қағу — (Шығ.Қаз., Ү Н.) жайқақтау. Біз келсек, ол елдің арасында ж а йқ а қ қ а ғ ы п жүр (Шығ.Қаз., Ү Н.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
жай-түй — (Орал, Орда) жай күй. Шарқатпен ж а й т ү й сұрасқаннан кейін шайлауға кірдік (Орал, Орда). Совхоздың ж а йт ү й і жақсы (Орал, Орда) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
ЖАЙ — Национальное изделие казахской кухни. Представляет собой вяленые или сырокопченые и подсушенные верхние слои мышц задней части конины вместе с жиром … Большая энциклопедия кулинарного искусства
жай — зат. Малдың жақ сүйегі тәріздес етіп иіп, екі басын мықтап қайыс өріммен немесе қыл арқанмен тартып байлаған кергіш. Садақтың адырнасы сияқты кермесіне қолөнершілер жүн түткен. Керме домбыраның шегі сияқты 2 3 қатар етіп тартылған. Керменің… … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
жай қару — зат. Ұрысқа қолдану үшін емес адамның жеке басының мұқтаждығына арналған қару құралдар (қынды пышақ, ине, біз, қамшы, жан торсық, шоқпар, саптыаяқ, жан жіп, шақпақ) … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
жайқьін — зат. Жайыла түсіп, тым тырыс жатқан қйырсыз кең алқап … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
жай — (Шымк., Мақт.; Түрікм.: Мары, Таш.; Қарақ.) үй. Бір өзіме бір ж а й ы м бар (Шымк., Мақт.). Осы ж а й д ы соңғы екі жылдықта салдым (Түрікм., Таш.). Біраздан кейін күн ысып кеткен соң, ж а й ғ а кіріп отырдық (Түрікм., Мары). Оның ж а й ы үлкен… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
