әмсе

1

(Алм., Кег.; Талд.: Сарқ. Гв.) әрдайым, әрқашан. Жүгеріміз су жоқтықтан, ә м с е сирек шығады (Талд., Гв.). Жұмысымыз ә м с е осылай (Алм., Талд.). –Қорқытпа, мен қорқып болғам! – деді Асқар қызарақтап. – Таудың басында тұрып етегінде не боп жатқанын ә м с е көре бермейсің (Ә. Әлімж., Көгіл. таулар, 49). Сырласайық, Қызғалдақты иіскеп, бір жасайық, Қыр басайық, Ә м с е бұлай мамырдың тұрмас айы (М. Мақ., Шығ., 2 т. 47). Қызығыңды көрсетіп, Алдыңда алса екен деймін? Саған тілек тілесем, Ә м с е, жолы болса екен деймін? (С. Тәу., Ақыр Жән., 35)

2

(Алм.: Кег., Нар.) әрі, және, тағы. Еңбекке ә м с е бидай, ә м с е ақша алдық (Алм., Кег.). Ренжитін жөні де жоқ, үй қашан да тап-таза, ыстық ас та ә м с е әзір (А. Амиров, «Жұлдыз», 1986, №10, 14)