- әмір 2
- 1. (Шығ.Қаз., Қатон.; Тау., Қош.; Монғ.) тыныштық. Қасқыр қатты, малға ә м і р бермейді (Шығ.Қаз., Қатон.). 2. (Тау., Қош.) тыным, дамыл. Бұл атқа күн батқанша ә мі р жоқ (Тау., Қош.). Бұл арбада кешке дейін ә м і р джоқ. Анау әкетеді, мынау әкетеді (Монғ.). [Алтай, сағал, шұлым тілдерінде амыр «тыныштық», «тынығу»; монғ. амуран сол мағынада; құман, телеуіт тілдерінде амыра «келісу», «тынышталу» мағынасында (В. Рад., I, 647)]
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.