- әйлеңкес
- (Гур., Маңғ.; Қарақ.) мәжнүн, есуас. Ә й л е ң к е с адам. Ә й л е ң к е с адам сайлауға қатыстырылмайды (Гур., Маңғ.). Баяғыда Қасым деген ә й л е ң к е с адам болды, бұтын ашып айқай салып жүретін (Гур., Маңғ.). Сенің арманың алтын іздеу емес, бас ауыртып, бас жазып ә й л е ң к е с т е н і п жүру ғой (Қ. Қар., Алт. ізд., 73). [Ж. Досқараев бұл сөзді екі элементтен құралып, жергілікті халықтың сөйлеу тілінде ауыспалы мағынада қолданылған деп есептейді, бірінші элементі арабша айла, екінші элементі парсыша кес, кэс «кісі, біреу» (Ж. Дос., ҚТЖЕ)]. қ. нәкөс.
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.