әздік

(Түрікм.: Ашх., Мары, Таш.) ыңғайлы, лайықты. Мынау қалтаға салуға ә з д і к екен (Түрікм., Таш.). Пайдаға жарайтын нәрсе (М. Қашқ., I, 128). Сөз түбірі қазіргі тілімізде «жақсы», «тамаша» мағынасының синонимі ретінде қолданылып жүрген «ізгі», «игі» сөздеріне барып тіреледі: «әз+лік> әзлік> әздік» (Ә. Нұрм., Жерг. тіл. ерек. төрк.)