- ака
- (Жамб.: Жам., Тал.) аға. А к а с ы колхозда тұрады (Жамб., Жам.). [Ұйғырша ака (Уйг.-рус. сл., 1961, 14); өзб. ака (Узб.-рус. сл., 1959, 29); сары ұйғ. ака (С. Малов, ЯЖУ, 13); Шыңжаң ұйғ. ака (С. Малов, УНС, 92). Ертедегі түркі жазба ескерткіштерінде ака ұл мен қыздың үлкені (А. Бор., «Бадаи...», 1961, 63), ал тағы бір ескерткіште: әкә қыздың үлкені (апа) (А. Бор., ЛСТ, 72); пар. әх аға (Пер.-рус. сл., 1, 1983, 53); ар. ах аға (Ар.-рус. сл., 1, 1970, 31)]
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.