есек

1

(Маң., Маңғ.; Қ-орда: Сыр., Жал.; Ақм., Еркін.; Қост., Жанг.; Түрікм.: Красн., Ашх., Таш., Мары) қырықтықтың ұстайтын жағына кигізіп қоятын тиек ағаш. Е с е к т і қырықтықтың басындағы имекке өткізіп қояды Қ-орда., Сыр.). Сәду қарт қырықтықтарға е с е к істеп отыр (Түрікм., Мары)

2

1. (Қост., Жанг.) пішен шапқанда шабылмай қалған жер, жал, шүй (қ.). Анау белорақпен шөп шапқанда е с е к қалдырып кетіпті (Қост., Жанг.). 2. (Қ-орда: Сыр., Қарм., Шиелі) өлшеп алынған арықтың қазылмай қалған бөлігі. Ол күнде е с е к қалдырмаймыз деп, кешке дейін жан сала жұмыс істеуші едік Қ-орда., Сыр.)

3

1. (Маң., Маңғ.) төрт аяқты үстел. Есектің бірнешеуін қатар қойып, үстіне ұзыннан тақтай салып, су алу үшін жол жасайды. Көпшілігінде теңіз жағасы кешіп су алатындай, тайыз болатындықтан балықшылар есектен көпір жасап су алады. 2. (Өзб., Ташк.) үйдің қол жетпейтін жоғарғы жағын құруға пайдаланатын ұзын аяқты үстел