- ерудік
- (Сем., Аяг.; Монғ.) ерулік. Кеше кешкісін, мына көршіміз е р у д і к к е шақырып еді (Сем., Аяг.). Жаз бойы е р у д і к жесіп, қарудық беріскен елдің дырдуы қыз ұзатып, келін түсірген, бала туып шілдехана күзеткен той думанға ұласып, бір сәт болса да қой алаңсыз өрістеп, жылқы қоя берсін жайылды (С. Тәу., Ақыр Жән., 119). Е р у д і к алған түтін иелері көйлек немесе шапан, жейде сияқты мүмкіндікке сай «е р у д і к кәдесін» береді (Х. Нұрк., Ұлт. мирас., 103)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.