ерте — үст. Таң сәріде, ертемен … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
ертең — үст. Бүгіннен кейінгі күнде … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
таңертең — үст. Ертеңгі мезгіл, азаңғы уақыт … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
тәңертең — (Монғ.) таңертең. Т ә ң е рт е ң осы кісі арқылы шаруаңды ыңғайлап ал. Ауа райы аяқ асты бұзылу да мүмкін (“Шұғыла”, 1992 №2, 43) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
таңертеңгі — сын. Таңғы, азанғы … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
қазақы қой — Ерте кезде қазақ жеріне көп тараған құйрықты қой. Қылшық жүнді, үлкен құйрықты қой тұқымы … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
сүткөже — … Ертеңіне с ү т к ө ж е г е тойып алып, мектепке барды (Б.Омарұлы, 11 ші қаламұш, 118) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
таң — асырылды… Қысқы жабулар Қазақстанның солтүстік облыстарында киізден жасалып, суытылатын немесе т а ң а с ы р ы л а т ы н аттарға жабылатын (Х.Арғынбаев, Қаз. ер тұрман, 198). Таңды таңға ұрды. Түнімен ұйықтамады, демалмады, тынықпады. Т а ң д ы т … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
дәмбілше — (Қ орда: Сыр., Жал.) ерте пісетін кішкене сары қауын. Д ә м б і л ш е н і ерте жейміз, бұдан ерте пісетін қауын жоқ Қ орда., Жал.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
дүбіраяқ — 1. (Сем.: Ақс., Көкп.; Жамб.: Шу, Мер., Қорд., Луг.) ерте туған төл; бұзау, қозы лақ, құлын. Мынау д ү б і р а я қ кімдікі? (Сем., Ақс.). Д ү б і р а я қ мезгілсіз уақытта туады (Жамб., Мер.). 2. (Талд.: Гв., Қоғ.; Тау., Қош.; Сем., Абай) қыста,… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі