ерік

1

(Маң., Маңғ.; Түрікм.: Красн., Ашх., Таш., Мары; Қарақ., Қоң.) өрік. Биыл 600 түп ағаш отырғыздық: 200 түбі е р і к ағашы мен алма, қалғандары тал (Маң., Маңғ.). Е р і к т і ң атасы Өзбекстанда ғой (Түрікм., Таш.). Е р і к біскен мезгілде Қайпағамның үйі көп қақ қылып алады (Қарақ., Қоң.). Төбеде арқалық ағаштар сирек болғандықтан туып-туып кеткен сабан шөп қап-қара, сүңгі-сүңгі. Е р і к исі шығады (Ж. Нәжім., Ақ шағ., 101). [Түрікменше эрик (Рус.-туркм. сл., 1956); қа-рақ. ерик (Рус.-карак. сл., 1947); эрук (М. Қашқ., I, 99)]

2

1. (Ақт., Жұр.; Рес., Орын.) қымыздың мес түбінде қойылып қалғаны, іртігі. Қымыздың түбіне е р і к тұрып қалмасын, сапырып жібер (Ақт., Жұр.). 2. (Маң., Маңғ.) тері илеу үшін ұннан не кебектен жасалатын ашқылтым сұйықтық. Бөріктік теріні илегенде е р і к құяды (Маң., Маңғ.)