- ерен-паран
- (Алм.: Кег., Шел.; Жамб., Мер.) елең-алаң, ала көлеңке. Ертең е р е нп а р а н д а тұрып, үй үстіне салатын ағашқа кетеміз (Алм., Кег.). Е р е н-п а р а н д а атын ұстап мінді (Жамб., Мер.). С. Аманжолов бұл сөзді – ертең ерте деп түсіндіреді (С. Аман., ВДИКЯ)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.