Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
селеу — зат. Далалы жерде селдірлеу болып өсетін астық тұқымдас ақ шөп … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
селеу — (Жезқ., Ұлы.) шөптің бір түрі. Мынау боз дейтін шөп, оның басындағы үкісін с е л е у дейді (Жезқ., Ұлы.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
селеуіш — (Орал, Қара.) баланың бетіне бөртіп шығатын жара. Бетіне түскен с е л е у і ш баланың ажарын кетіреді (Орал, Қара.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
селеу — … 2. ауыс. Ақ түсті, селдір, сұйық. Қалпе екі аяғының басына ғана қонақтап, тізерлеп, жүзін төмен салып отыр. С е л е у сақалының ұшына қарап сөйлейді (Ш.Мұртазаев, Мылтықсыз., 96) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
селеуіт — зат. жерг. Сұлба. Он жылдан бері тарамыс денелі Инелікке (Оспанқожа) хан көзі қанша үйренгенмен, мына алдында тұрған с е л е у і т т е н шошып кетті. Иә, бұл адам емес, адамның с е л е у і т і еді (І.Есенберлин, Алмас., 133). Енді аздан кейін жау … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
ақ селеу — зат. бот. Селеу тұқымдасына жататын көп жылдық шөптесін өсімдік … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
ақселеу — Шөлді жерде өсетін селеу шөбінің бір түрі … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
кіселеу — ет. диал. Қауынды жалпақ етіп тіліп, етін пышақпен торлап кертіп кесу … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
кіселеу — (Түрікм.: Таш., Ашх., Мары) қауынды жалпақтап тіліп, етін пышақпен торлап кесу. – Қауынды к і с е л е п тілің (Түрікм., Мары) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
Халаджи — Современный ареал расселения и численность Всего: 40000.чел … Википедия
