еңку

(Орал, Жән.; Маң., Маңғ.; Шығ.Қаз., Ү-Н.; Ақт., Ырғ.) биіктеу жердің құлай берісі, ылди, еңіс. Қасқыр қуған аңшы бірекі белдерден асқан соң, е ң к у-е ң к у жерлерді басып зымырайды (Ақт., Ырғ.). Қайта жүргенде е ң к у екен (Шығ.Қаз., Ү-Н.). Ереулі найза қолға алмай, Е ң к у-е ң к у жер шалмай, Ерлердің ісі бітер ме? (Махамбет, Өлеңд., 23)