- айыру
- 1(Түрікм.: Таш., Ашх., Тедж.) алу, алып тастау. Мен саған айттым су стаканнан нанды а й ы р, – деп (Түрікм., Таш.). Екіден екі а й ы р ы п бола ма? (Түрікм., Тедж.). [Түрікменше айырмақ алу (Туркм.-рус. сл., 1940); өзб. айирмоқ алу (Рус.-узб. сл., 1954); әзірб. айрылмаг айырылу, алыну, бөліну (Азерб.-рус. сл., I, 1962, 92); ұйғ. айримақ (Уйг.-рус. сл., 1961, 14); чув. уяр (Чув.-рус. сл., 1985, 508); алт. айыр бөлу, алып тастау (Н. Баск., ДЧТ, 99). Ертедегі түркі жазба ескерткіштерінде айыр бөлу (ДТС, 15)]2(Көкш.: Еңб., Щуч., Қ-ту; Қост., Семиоз.) ұсақтау. Шырағым, мына 50 сомды 5 теңгеден а й ы р а аласың ба? (Қост., Семиоз.). Мына бір жүз сомды а й ы р ы п берші (Көкш., Щуч.)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.