- емге
- (Гур., Есб.) еш уақытта. Қалым қандай асау ат болса да е м г е құламайды (Гур., Есб.)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
көкемарал — зат. бот. Емге пайдаланылатын дәрі шөп … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
бозбұға — 1. (Сем.: Абай, Шұб.; Тау., Қош.) шөптен жасалған дәрі. Ол б о з б ұ ғ а н ы емге ішті (Сем., Шұб.). 2. (Жамб., Шу) тамырынан дәрі жасайтын таулы жерге шығатын өсімдік. ХІ ғ. М. Қашқари сөздігінде (ІІІ, 244) бозбұғаны дәріге пайдаланатын өсімдік… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
бояныш — (ҚХР) көп жылдық шөптесін өсімдік. Б о я н ы ш т ы көзге теріскен шыққанда емге пайдаланады (ҚХР) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
жербауырсақ — (Алм., Жам.) жусанға, шөпке жабысып шығатын бауырсақ тәрізді өсімдік. Ж е р б а у ы р с а қ т ы қуығы тұтылған адам емге ішеді (Алм., Жам.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
зәруетке ішу — (Сем., Аяг.) емге, дәрі орнына ішу … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
кермен қауын — (Ауғ.; Ир.) емге жейтін қауын түрі. К е р м е н қ а у ы н дәнді болмайды (Ир.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
кәуіл — (Шымк., Түркіс.) тарбиып шығатын, құмды жерде өсетін түйнегі бар өсімдік. К ә у і л д і ң түйнегін де, тамырын да емге пайдаланады. К ә у і л асқазан, жүрек ауруларына ем. К ә у і л д і ң тамырын, түйнегін қайнатып, жерді қазып шоқ салып,… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
көмбелек — (Түрікм.: Ашх., Красн., Таш.) саңырауқұлақтың жеуге жарайтын бір түрі, қозықұйрық. Көктемгі жауыннан кейін қырдың асты к ө м б е л е к к е толып кететін (Түрікм., Красн.). К ө м б е л е к т і жас баланың құлағынан бұлық аққанда емге пайдаланады… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
сары бұға — (Шығ.Қаз., Ү Н.; Тау., Қош.) шөптің басында өсетін домалақ, сары жеміс. С а р (ы) б ұ ғ а н ы емге пайдаланады (Тау., Қош.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
сұққы — зат. жаңа. мед. Укол. Емге бірден қандауызды (скальпель), с ұ қ қ ы н ы (укол), кездікті (операционный нож) ала жүгірмей, алдымен жан жарасын жазатын туған тіліңнің құдіретін пайдаланыңдар (Ә.Ыдырысов, Таңшолпан, 99) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі