- елгезек
- (Маң., Маңғ.) жүрдек. Мынау бір е л г е з е к ат қой (Маң., Маңғ.)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
елгезек
Смотреть что такое "елгезек" в других словарях:
елпек — 1 (Шығ.Қаз.: Ү Н., Зайс.) елгезек, тіл алғыш. Мен өзім бір е л п е к адаммын (Шығ.Қаз., Зайс.) 2 (Жамб., Жуа.) жұмсақ (С. Аман., ВДИКЯ) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
шаққан — 1 (Қарақ., Қоң.) пысық, өткір, елгезек, іскер. Қасыңа бір ш а қ қ а н жігіт ертіп беремін, ешқандай ғам жеме (Қарақ., Қоң.) 2 (Қарақ.) түсі ақ құс … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
елбадан — сын. жерг. Ашық жүзді, елгезек. Өзіне таяу келген е л б а д а н жігіттен Асқар бес алты парақ ақ қағаз алып қалды (Е. Әкімқұлов, Перизат., 34) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
шалғыш — зат. Шекті аспаптардың ішегін ысатын ысқы; ысқыш. Енді елгезек ш а л ғ ы ш қиялай көлденеңдеп, дірілдеп тұрып алуды шығарды. Қолтығы сөгілген қобыз ш а л ғ ы ш қ а барабар үн бере бастады (Қаз. әдеб., 25. 12.1981, 9) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
