іреу — Қ орда., Қарм.) реті, жөні, мәні. Сөздің і р е у і н тауып айту керек Қ орда., Қарм.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
реуін алу — (Қарақ.) арықтың ішін тегістеу … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
күлдіреуіш — зат. Үш үштен немесе төрт төрттен айқастырылып шаңырақ кепілдігіне бекітілген име ағаштар. Күлдіреуіш түндік киізді көтеріп тұрады. Шаңырақ күлдіреуіш арқылы бақанмен көтеріледі … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
біреу — іреп, біреу сойып. Жан жақтан сынап. – Бұрын мұндайды көрмеген әйел ғой, ел жұмысы оңай ма, б і р е у і р е п, б і р е у с о й ы п, басын қатырады, сосын, кейігеннен айтып отыр ғой, деседі (Б. Майлин, Таңд., 410) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
желбіреуікті — сын. Желбіреуігі бар, желбіреуік салынған (Ж. Бектұров, Жол жоралғысы, 72) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
күлдіреуішсіз — сын. Күлдіреуіші жоқ, күлдіреуіш орнатылмаған. К ү л д і р е у і ш с і з шаңырақ болмайтынын білмеуші ме едің (Қ. Әбілманапов, Өткел., 41) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
күлдіреуішті — сын. Күлдіреуіші бар, күлдіреуіш салынған. Төбедегі күміс к ү л д і р е у і ш т і абажа шаңырақ емес, қатарластыра жабылған қайың салдаулар қайда жатқанын бірден ақ есіне түсірді (М. Мағауин, Аласапыран, 177) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
сөгіңкіреу — ет. Киімнің тігісін сөтіңкіреу, тігілген нәрсені рет ретімен ыдыратыңқырау … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
тіреуіш — зат. Тіреу ретінде қойылатын діңгек, сырық … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
гүлдүреуіш — (Қарақ., Тақт.) күлдүреуіш. Г ү л д ү р е у і ш мықты болса, шаңырақ дауылда тас байласаң, былқ етпейді (Қарақ., Тақт.). [Қарақалпақша гүлдиреуиш (Рус. карак. сл., 1967)] … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
кеуілдіреу — (Жамб., Мойын.) кеудіреу, қаусау. К е у і л д і р е г е н қарттарды да өзімен бірге ертіп барды (Жамб., Мойын.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
