- дүр
- 1(Жамб., Жуа.; Сем.: Ақс., Көкп., Шұб.) шебер, маман. Д ү р екенсің дүрілдеген ақынның бірі екенсің (Жамб., Жуа.). Ақсуат ауданының Калинин колхозында әңгімеге д ү р шалдар көп (Сем., Ақс.)21. (Тау., Қош.; Монғ.) бөспе, мақтаншақ. Біз оны д ү р Иманалы дейміз, өйткені ол мақтанып көп сөйлейді (Тау., Қош.). Жүрген бір д ү р адам (Монғ.). 2. (Өзб., Ташк.) сері, паң мағынасында31. (Маң., Маңғ.) ғұлама, дін оқуын меңгерген адам. Киелі Маңғыстаудай жерлерім бар, Ашпай кәләм оқыған д ү р л е р і м бар (Қашаған ақын). Адамды ақырғаны тоңдырады, бір өзі бір жігіттей он д ү р еді (Х. Ерғ.). 2. (Түрікм.: Ашх., Тедж., Мары, Таш.) үлкен, зор, ірі. Осы ісімді ішкімнің д ү р қызметіне шалыстырмаймын (Түрікм., Таш.). 3. (Ауғ.; Ир.) ақын, жыршы4(Шымк., Түркіс.) мықты. Жаманға бақ зәуімен қонса бір күн, ойланып өзін-өзі дейді д ү р м і н (Шымк., Түркіс.)5(Қарақ.) гүл. Орман барам, д ү р терем (Қарақ.)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.