дөңгелек

дөңгелек
(Сем.: Ақс., Көкп., Шұб.) шелпек, майға пісірілген жұқа нан. Ол қонақтарға арнап д ө ң г е л е к пісірді (Сем., Ақс.)

Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. . 2005.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Смотреть что такое "дөңгелек" в других словарях:

  • әңгелек — зат. Ерте пісетін, домалақтау кішкене қауын …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

  • әңгелек — (Қ орда: Сыр., Жал., Қарм.; Жамб.: Жуа., Луг., Шу, Мер.; Алм.: Кег., Шел., Жам.; Өзб., Ташк.; Ауғ.; Ир.) ерте пісетін кішкене сары қауын. Ә ң г е л е к к е аузымыз ерте тиеді Қ орда., Жал.). Кеше ап келген ә ң г е л е к тәтті екен (Алм., Шел.). Ә …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • дөңгелек — ауқат. Өздеріне жететін, шағын ғана тұрмыс. Аса байып кете қоймаса да, өзіне өзі тоқ, жақсы ғана д ө ң г е л е к а у қ а т та бітті (С. Торайғыров, Таңд. шығ., 216). Дөңгелек тұяқ. п е р и ф р. Жылқы малы, ат. Астына мінгені көк байтал. Бұдан… …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • мәңгелек — 1. Башы да, азагы да булмаган вакыт агышы. Беркайчан да бетми торган, гомерлек. Идеалистик философиядә: вакытка бәйле булмау, вакыттан тыш яши алу …   Татар теленең аңлатмалы сүзлеге

  • бүгелек — зат. Ыссы күндері жылқы малын шағатын сона тәрізді жәндік …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

  • дөңгелек — зат. Арбаны қозғалысқа келтіріп, айналып тұратын білікке кигізілген шеңбер …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

  • гүңгелек — қ. гүн …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • дөңгелек бөрік — (Орал, Жән.) бөрік (жиегіне айналдыра елтірі ұстайды). Д ө ң г ел е к б ө р к і ң д і тіктіріп қойып, қысқа дайын отырсың ғой, сірә (Орал, Жән.) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • әуедегі ядролық жарылыс — (Воздушный ядерный взрыв) жер немесе су бетінен әр түрлі биіктіктегі жарылыс. Мұнда жарылыстың жарқыл бөлігі жер (су) бетіне тимейді. Жоғары биіктіктегі ядролық жарылыс және аласа әуе ядролық жарылысы болады. Жарылыстың қас қағым сәтінде зор… …   Казахский толковый терминологический словарь по военному делу

  • қалқан — (көне.) батырлардың найза, қылыш соққысынан, садақ оғынан қорғану үшін қолына ұстайтын қорғаныш құралы. Металл Қ ды алғаш рет б.з.д. екі мыңыншы жылдарда ежелгі ассириялықтар пайдаланған. Адам баласы өзінің ұзақ тарихында қалқанның төрт бұ рышты …   Казахский толковый терминологический словарь по военному делу


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»