- доға
- 1. (Қост.: Жанг., Аман.; Жамб.: Қорд., Мер., Луг., Шу) айылбас. Менің айылымның д о ғ а с ы үзіліп түсіп қапты (Қост., Жанг.). 2. (Жамб.: Қорд., Мер., Луг., Шу) үзеңгі, тартпа және белдіктің басына өткізетін темір. 3. (Алм.: Жам., Еңб-қаз.) тартпаның басына өткізген темір
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.