дәлду

1. (Қост.: Жанг., Торғ., Об.) ерке, есерсоқ. Үйінде бір д ә л д у баласы бар (Қост., Жанг.). Ербосын д ә л д у қыздырманың тіліне еріп азып жүрген адам – кісі жақсылығын бағаларлық құдыреті жоқ (Б. Майл., Шығ., III, 251). Кенжәлі ес білмейтін д ә л д у болып, Ақылды кісі болған екі ағасы (Б. Майл., Шығ., I, 182). 2. (Өзб., Ташк.) салақ, тұрақсыз. Адам өміріне арашашы болмайтын д ә л д у дәрігер кімге керек (Өзб., Ташк.)