- дәйексіз
- (Жамб., Қорд.) хабар-ошарсыз. Бір інім, бір қайным соғысқа кетіп, д ә й е к с і з боп кетті (Жамб., Қорд.)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
ақсүйексі — ет. Ақсүйек болғансу, төре тұқымы екендігін білдіру. Ел ішіндегі беделді бай шонжарлар өздерін Шыңғысхан әулеті санайтын, а қ с ү й е к с і п бөлектенетін төре тұқымдарына қарсы қойылды (А. Сматаев, Бәрі де., 95) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
мәйексіз — сын. ауыс. Мәйегі жарымаған; қорсыз, құнарсыз, нәрсіз. Мақтан қуғыш м ә й е к с і з біреулер мені сөз найзасымен түйремекке: Өзіміз он сегізімізде үйлендік, дейді (М.Әлімбаев, Көңіл күнд., 30) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
сүйексіңісті — сын. Сүйегіне сіңген, әдетке енген; үйреншікті. Танымады ма, қазаққа аса с ү й е к с і ң і с т і емес мына жұмыс бәрін есеңгіретіп жіберген бе, кім білсін?! (Ана тілі, 18. 12. 2008, 8) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
бөртөбе — (Шымк.: Сайр., Қызылқ.) жылы суға салынған сүйексіз ет, құсқа берілетін жем. Қаршығаға б ө р т ө б е беріп, жемсауындағы жемді тазартады (Шымк., Сайр.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
зымпу сөз — (Орал: Орда, Жән.) дәйексіз, бос сөз. Сейсеннің з ы м п у с ө з г е жаны құмар (Орал, Жән.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
кәрәгәни — Қ орда., Арал) құмды жерде көктемде шығатын, бойы 15 см дей, түбіндегі дәні өріктей сүйексіз жеміс өсімдік … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қолапат — 1. (Қост., Жанг.) орашолақ, ебедейсіз. Сен өзің бір қ о л а п а т екенсің (Қост., Жанг.). 2. (Қост., Жанг.) әбігер, асыққыш, дәйексіз … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
ақсүйексу — ақсүйексі етістігінің қимыл атауы … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
асман — зат. ихтиол. Қабықсыз, сүйексіз, еті дәмді балық. Қармақ салып, балық аулайсыз. «А с м а н» деген балық бар. Не қабығы жоқ, не сүйегі жоқ, сондай жақсы. Жесеңіз таңдайға жабыса кетеді (С.Байжанов, Сыр мен., 70) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
бас — амандық садақасы. Жеке басы үшін берілетін садақа, пітір. Кешкілікті ауызашар, таңертеңгілікті сәресі дейді. Ораза уақытында мұсылмандар семьясының әрбір басына б а с а м а н д ы қ (пітір) с а д а қ а с ы н төлейді (Ана тілі, 26.04.1990, 6). Бас… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі