- дап-дала
- (Шымк., Лен.; Қарақ.) тілім-тілім, жырым-жырым, дал-дал. Бақшаға деген жер д а п-д а л а боп жыртылды. Жеген таяқтан баланың беті д а п-д а л а (Шымк., Лен.). Пахта егетін жер д а п-д а л а болып жыртылды (Қарақ.). [Өзбек тілінде дап-жала қилип ташлады (Узб.-рус. сл., 1941). Дап үстеу сөз, дала теңіз мағынасында қолданылған. Дала түркі тілдерінің жазу ескерткіштерінде теңіз мағынасында қолданылған (С. Мал., ПДП)]
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.