дала жылқысы

дала жылқысы: (Сем., Абай) далада жайылып, ел көрмей тағыланып кеткен асау жылқы. Соғымға соярда атып алмаса, д а л а ж ы л қ ы с ы айдауға, байлауға көнбейді (Сем., Абай). Семей жағының көп жерінде дала сөзі «жабайы», «тағы» сөзінің орнына жиі қолданылады: дала қазы, дала үйрегі.

Игры ⚽ Нужен реферат?

ақ — зат. в ет. Бұзаулы сиырда, қозылы қойда болатын жұқпалы, әрі зілді дерт. Мұндай жағдайда малдың сүті тартылып қалады. Егер бір қой а қ болып ауырса, ол қоралы қойға түгел жұғады (Ж. Бабалықұлы, Мал ауруы., 8). Ақ айыл болды. Көп мініліп, арқасы… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
ұзын — аяқ. синекд. Бұлан. Ұзын аяқты [сирақты] мал. Жылқы, сиыр, түйе малы. Пісбек байдың ұ з ы н а я қ т ы м а л ы н алдына салып, айдаған бойымен Алтай кетіпті (Мәшһүр Жүсіп, Шығ., 9, 237). Қысың бол, жазың бол, ұ з ы н с и р а қ т ы м а л д ы ң… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

Словари и энциклопедии на Академике