дағар

(Жамб.: Шу, Красн., Мер., Луг., Қорд.; Сем., Аяг.; Алм.: Кег., Еңб-қаз., Нар.; Шығ.Қаз., Зайс.; ҚХР) астық салатын үлкен қап, қанар. Екі д а ғ а р ұн тартып әкелді, біразға жетер (Жамб., Мер.). Үлкен кенеп д ағ а р д ы Асылханға бүркей салды... Д а ғ а р ішінде шалажансар жатқан жас келіншекті еңгезердей солдат арқалай жөнелді (Ж. Тіл., Жоңғар дала., 110). Көлденеңінен сұлап жатқан ұн толған ұзын ала д а ғ а р д ы ң қонақ отыратын жағына фуфайкесін жайлап төсеп, шаңын қаққыштап жатыр (Б. Соқп., Қайдасың, Гауһар?, 111)