- дабыраю
- Қ-орда., Арал) ербию, еңсесін көтеру. Басқан жерінен қан шығарып, қан шықпаса, жан шығарып, Сонысымен аты шығып д а б ы р а й ы п алған нағыз қара жүрек, қанды шеңгелдің өзі еді (Ә. Нұрп., Курл., 92)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.