- дабрығу
- (Маң., Шевч.; Қ-орда, Арал) айқайлау, шулау, даурығу. Осыншама астан-кестен боп неғып д а б р ы ғ ы п жатсың? (Маң., Шевч.)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
дабрық — Қ орда., Арал) айқай, у шу. Көтерілген д а б р ы қ қ а шыдамай, жануардың құлағы елеңдеумен келеді Қ орда., Арал). [Өзбекше добрук (Узб. рус. сл., 1959)] … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
дабырық — Қ орда., Арал; Қост., Жанг.) айқай шу, даңғаза. Шыдамай айқай салған д а б ы р ы қ қ а Қ орда., Арал). қ. дабрық … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
жартусыз — (Гур., Маңғ.; Ақт., Ойыл) жартымсыз, аз. Дүкенге бір ж а р т у с ы з мақта келген екен, «мен алам, мен алам» деп бәрі дабрығып жатыр (Гур., Маңғ.). Ж а р т у с ы з ақша ғой төлеп отырғаны (Ақт., Ойыл). Онда ж а р т у с ы з астық алуымыз мүмкін… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі