гөш

(Өзб., Ташк.; Қ-орда, Арал; Қарақ.: Шым., Хож., Амуд.) ет. Қойдың г ө ш і н е н жасалған кәуәп (қ.) бәрінен мазалы келеді (Қарақ., Хож.). Білді де талатқанын жауға г ө ш і н, Шалдырды шапшаңдатып керней, сырнай. Тұраннан түнде тиген алуға өшін (Т. Ізт., Рүс. дас.). [Өзбекше гушт (Узб.-рус. сл., 1959)]