- гөз
- (Қарақ.: Бер., Амуд., Төрт.) көз. Г өз і м түсіп кетіп еді – артына бұрылмастан зытып барады (Қарақ., Төрт.). [Қарақалпақша гөз (Рус.-карак. сл., 1967); түрікм. гөз (Рус.-туркм. сл., 1956)]
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
