ғауға

1

(Орал, Жымп.) талас, тартыс, егес, дау-дамай. Есесіне орыс патшалары ондай ғ а у ғ а ғ а қарсы амал қолдануды үйренді, құдайға шүкір (Б. Аманшин, «Жұлдыз», 1987, №3). Мәжіліске қарай ғ а у ғ а м ы з, құдығымызға қарай қауғамыз (Мақал)

2

(Қарақ.: Шым., Тақт., Бер.) қауға. Құмда малға суды ғ а у ғ а м е н тартып құяды (Қарақ., Тақт.). [Қарақалпақша ғауға (Рус.-карак. сл., 1967)]